H. ATRAMENTY DO ZNACZENIA

(Patrz t. atramenty metalowe: tani atrament srebrny do zna­czenia str. 159).

Przygotowanie tkanin do znaczenia

Tkaniny, wszystko jedno czy płótno, bawełna, jedwab lub wełna należy najpierw poddać odpowiedniej apreturze, aby przygotować je do przyjęcia atramentu. W tym celu używa się następującej cieczy: 1 cz. gumy arabskiej 1 cz. krystalicznej sody rozpuszcza się na gorąco w 10 cz. wody, ciecz filtruje się i przechowuje w butelkach. Przy użyciu nalewa się potrzebną ilość do naczynia, zanurza miejsce przeznaczone do znaczenia daje cieczy obcieknąć i wiesza tkaninę do wysuszenia. Po zupełnem wyschnięciu gładzi się nasycone miejsce gorącem żelazkiem. Po takiem przygotowaniu można zwykłym azotanem srebra lub |jakimkolwiek innym barwnikiem albo atramentem do znacze­nia wykonywać na tkaninie najdelikatniejsze znaki i rysunki, które się nie rozlewają. Można także znaczyć zapomocą stempli, przyczem zarysy rysunku wychodzą zupełnie ostro.

Anakardiumowy atrament do znaczenia

Grubo sproszkowane owoce z Anacardium longifolium albo Anacardium occidentale, które znajdują się w handlu pod na­zwą orzechów anakardium, — acajon albo „wszy słonich”, oble­wa się w butelce eterem nafcianym, szczelnie zamyka i często wstrząsa. Po kilku dniach sączy, a otrzymany roztwór, zabezpie­czywszy od kurzu, odstawia aby się zamienił w syropowatą ciecz. Tym preparatem pisze się odrazu na płóciennej lub ba­wełnianej tkaninie (można także drukować stemplem) i trzy­ma krótko nad naczyniem z wodnistym amoniakiem, przez co pismo przyjmuje intensywnie czarne zabarwienie. Posiada ono taką trwałość, że znosi nawet pranie w chlorku wapnia lub za­nurzenie w rozcieńczonym kwasie azotowym.

Atrament indygowy do znaczenia

Do butelki sypie się 5 cz. miałkiego, suchego, dobrze sprosz­kowanego indyga, dodaje 10 cz. zielonego koperwasu żelazowe­go i wszystko oblewa roztworem 10 cz. ługu sodowego w 50 cz. wody. Dobrze zakorkowaną butelkę odstawia się, na kilka dni, często skłócając. Jeżeli przy mieszaniu cieczy nie występuje odrazu niebieskie zabarwienie, to zawarty w indygu barwik (indygotyna) zamienił się w biel indygową. Wówczas roztwór prze­lewa się szybko do innej butelki, w której znajduje się 5 cz. gumy i ¼ cz. miałko tłuczonego lakmusu, zamyka natychmiast, silnie skłóca i w ten sposób otrzymuje gotowy atrament. Przy użyciu macza się pióro w butelce, którą należy natychmiast zamknąć i pisze na niepreparowanej tkaninie. Pismo na powie­trzu staje się powoli zielonkawe, następnie przyjmuje czysty niebieski kolor i może być zniszczone tylko przez chlor lub kwas azotowy. Z atramentu wydziela się przy dłuższem staniu ciemno-niebieski proszek, który jest czystą indygotyną i może być użyty ponownie do przygotowania bieli indygowej.

Miedziano-anilinowy atrament do znaczenia

Przygotowuje się dwa oddzielne roztwory:
a)   15 cz. chlorku miedzi, 10 cz. salmiaku, 20 cz. chloranu sodowego, 100 cz. wody.
b)   25 cz. chlorku aniliny, 20 cz. gumy, 5 cz. gliceryny, 50 cz. wody.
Bezpośrednio przed użyciem miesza się 1 cz. roztworu a) z 5 cz. roztworu b) przez co otrzymuje się zielonkawą ciecz, któ­ra na powietrzu prędko czernieje i więcej nie nadaje się do użytku. Jak tylko pismo wyschło, trzyma się zapisane miejsce tak długo nad wrzącą wodą, aż tkanina zwilgotnieje. Znaki takie nie zmieniają się przy praniu, a także odporne są na działanie ługu i chlorku wapnia.

Atrament srebrny do znaczenia

Używa się do wykonywania całych rysunków na tkaninie, jak również dla stempli. 20 cz. azotanu srebra rozpuszcza się w 40 cz. wody, następnie oddzielnie 30 cz. sody w 60 cz. wody i do roztworu srebra dolewa tak długo roztworu sody, póki powstaje jeszcze osad węglanu srebra. Biały ten osad odfiltrowuje się, myje dobrze wodą deszczową i rozciera na miseczce, porcela­nowej, z 7 cz. kwasu winnego, w niewielkiej ilości wody. Masa się przytem pieni. Do otrzymanego w ten sposób winianu sreb­ra dodaje się ostrożnie amoniaku żrącego, miesza z 5 cz. wod­nego wyciągu lakmusowego lub taką ilością rozpuszczalnego w wodzie błękitu, jaka potrzebna jest do otrzymania widocznego pisma. Wreszcie miesza się wszystko z 40 cz. roztworu gumy i rozcieńcza zależnie od potrzeby.

Atramenty do   znaczenia różnych rzeczy

a)   Dla znaczenia skrzynek i pakunków. 1. Gotuje się rów­ne ilości boraksu i szelaku i dodaje odpowiednią ilość sody i sadzy.
2.  Roztwór 10 cz. gumy arabskiej, 1 cz. gliceryny z 40 cz. wody i odpowiednią ilością sadzy, także daje trwałe, tanie i po­łyskujące czernidło.
b)  Dla laboratorjów. 30 gr. boraksu rozpuszcza się gotu­jąc w 400 gr. wody, dodaje 20 gr. szelaku rubinowego, gotuje,
aż ostatni się rozpuści, filtruje i do klarownej cieczy dodaje
10 gr. nigrozyny i 15—30 gr. amoniaku. Atrament ten przez
długi czas sprzeciwia się wpływowi niszczących gazów w labora-
torjach.
c)   Do pisania przez szablony. Gotuje się 60 cz. szelaku,
60 cz. boraksu i 750 cz. wody, po rozpuszczeniu dodaje 60 cz.
gumy arabskiej. Przestygły roztwór rozcieńcza się wodą do
750 cz. i przez dodanie sadzy, czerwieni weneckiej, lub ultramaryny i kredy, doprowadza do takiej konsystencji, aby można było pracować w znany sposób sztywnym pendzlem.