Do fabrykacji używa się przezroczystej gęstej podobnej do stopionego szkła, gliceryny stanowiącej poboczny produkt przy wyrobie świec stearynowych.
Mydło glicerynowe można przygotowywać dwoma sposobami; albo przez ostrożne roztapianie mydła z jaknajmniejszym dodatkiem wody w kąpieli wodnej, miesza do niego pewną ilość gliceryny i daje mydłu skrzepnąć, przyczem w najlepszym wypadku otrzymuje tylko dobrze przeświecające, lecz nigdy zupełnie przezroczyste mydło. Drugi sposób, polega na rozpuszczeniu mydła w spirytusie winnym, dodaniu gliceryny, większej części spirytusu winnego oddestylowanego i skroplonego w specjalnym skraplaczu. Według ostatniego sposobu otrzymuje się dobrze świecące, zupełnie przezroczyste mydło.
a) Mydło glicerynowe przez bezpośrednie zmydlenie.
Tanie, dosyć przezroczyste mydło glicerynowe można przygotować w prosty sposób bezpośrednio z materjałów surowych. W tym celu nagrzewa się do roztopienia mieszaninę z 80 kg. łoju, 40 kg. oleju kokosowego d 80 kg. szmalcu i powoli, ciągle mieszając, dolewa bardzo mocnego (40° B.) ługu składającego się z 90 kg. ługu sodowego i 10 kg. ługu potasowego. Po skończeniem zmydleniu dodaje się, dobrze mieszając, 12—20 kg. gęstej gliceryny i rozlewa mydło w formy. Perfumy i barwiki rozpuszcza się w glicerynie przed jej dodaniem.
b) Do tego mydła używa się bielonego oleju lnianego, aby mydło było dosyć jasne. Olej można bielić w następujący sposób: nagrzewa się go do 50° R., dodaje 3% ługu potasowego 37° B. i miesza tak długo, aż wytworzone mydło wydziela się w postaci płatków. Następnie odstawia na noc a rano zbiera klarowny olej ostrożnie z osadu, który znów może być użyty do fabrykacji ciemnego mydła klejowego.
100 kg. tego bielonego oleju stapia się (najlepiej zapomocą pary) z 6 kg. jasnej żywicy, przyczem małemi porcjami dodaje około 55 kg. ługu potasowego 37° B. Aby mydło było nieco twardszem dodaje się jeszcze 2 kg. ługu sodowego 38° B. Aby zapobiec wytwarzaniu się kawałków dodaje się około 7 kg. potażu, rozpuszczonego w 10,5 kg. wody. Po dodaniu całej ilości ługu i dobrem przegotowaniu; próba na szkle, powinna być twarda przezroczysta.
Latem mydło to byłoby zbyt miękkie i należy wówczas kilka procent ługu potasowego zastąpić sodowym. Gdy próby okażą się dobremi, daje się mydłu ostygnąć do 60° R., aby mu dodać jeszcze 30% napełnienia. Napełnienie składa się z 4 kg. mąki kartoflanej, rozmieszanej w 26 kg. roztworu chlorku potażu o 14° B.
Płynne mydła glicerynowe
1. 100 cz. mydła klejowego rozpuszcza się w mieszaninie 50 cz. wody i 50 cz. 40% alkoholu i do roztworu dodaje 100 cz. gliceryny, uprzednio perfumowanej. Otrzymane w ten sposób mydło posiada ładny miodowożółty kolor, lecz przez odpowiednie farbowanie gliceryny lub spirytusu winnego, użytego do rozpuszczenia mydła, możemy otrzymać dowolny kolor.
2. 30 gr. białego mydła potasowego, 30 gr. gliceryny, 30 gr. białego syropu, 10 gr. spirytusu winnego (90%), 2 krople oleju cynamonowego chińskiego („Cassia”), 2 krople olejku geraniowego, 2 krople olejku sasafrasowego, 2 krople olejku goździkowego, 5 kropli olejku cytronellowego, 1 kroplę nalewki piżmowej, miesza się razem, odstawia na kilka dni i filtruje. Aby mydło zrobić rzadszem można użyć do 60 gr, gliceryny.
3. 200 gr. mydła weneckiego, drobno pokrajanego i 5 gr. czystego potażu rozpuszcza się w 500 gr. spirytusu i 300 gr. gliceryny i do roztworu dodaje 200 gr. spirytusu. Mydło filtruje się i dodaje po 2 gr. olejku cytrynowego i bergamotowego.
4. 650 gr. mydła potasowego, 270 gr. gliceryny, 100 gr. spirytusu, 40 kropli olejku gorzko-migdałowego, który można zastąpić olejkiem mirbanowym.