B. POKRYWANIE MIEDZIĄ

Ponieważ miedź utlenia się silnie w wilgotnem powietrzu, nie może więc służyć do pokrywania metali warstwą chroniącą od wpływów atmosferycznych. Pokrywa się przedmioty miedzią, zwykle w celu upiększenia lub też, aby łatwiej móc nałożyć po­włokę metalu ochraniającego.
Aby pokryć miedzią, naprzykład przedmioty mosiężne, wy­starczy owinąć je drutem żelaznym i zanurzyć do rozcieńczone­go roztworu kwasu siarczanego, cynk rozpuszcza się z po­wierzchownych części, a miedź zostaje.
Aby mosiądz trwale pokryć miedzią zanurza się na minutę do następującego roztworu 10 cz. koperwasu miedzianego, 5 cz. salmiaku, 150 cz. wody, ogrzewa, następnie przedmioty, bez o-suszenia nad ogniem węglowym, aż do wystąpienia czystego, czerwonego zabarwienia miedzi, poczem płócze i suszy.
Aby przedmiotom mosiężnym nadać wygląd bronzu bogatego w miedź, kładzie się je w roztwór  obojętnego   grynszpanu lub w rozcieńczony kwas solny i zostawia tak długo, aż wystąpi żądany kolor.
Jeżeli żelazo zanurzyć w roztworze soli miedzianej, to natych­miast wydziela się na nim powłoka metalicznej miedzi. Aby więc żelazo powierzchownie pokryć miedzią, jak to bywa czasem żądanem przy cynowaniu żelaza, dla łatwiejszego przyjmowania cyny, wystarczy zanurzyć żelazo na kilka sekund do roztworu koperwasu miedzianego. W ten sposób otrzymane powłoki mie­dziane trzymają się jednakże dosyć słabo i aby otrzymać trwal­szą powłokę, trzeba użyć więcej złożonego sposobu.
Dobrze trzymającą się powłokę na żelazie lub stali otrzy­muje się przez zanurzenie dobrze wyczyszczonych przedmiotów naprzód do cieczy, składającej się z 1 cz. kwasu solnego i 3 cz. wody, w której zostało rozpuszczone trochę koperwasu miedzia­nego. Po pewnym czasie dolewa się trochę stężonego roztworu koperwasu miedzianego i powtarza to tak często, aż powłoka miedzi jest dosyć grubą. Pokryte miedzią przedmioty płócze się najpierw w roztworze sody, następnie w wodzie i czyści je kredą, wreszcie poleruje.
Aby otrzymać trwałe pokrycie miedzią należy przedmio­ty żelazne lub stalowe wytrawić czysto rozcieńczonym kwasem siarczanym, wypłókać, owinąć drutem cynkowym i zanurzyć \w kąpieli miedzianej składającej się z 750 gr. soli Seigneta i 400 gr. stałego ługu sodowego rozpuszczonych w 1000 gr. wody i zmieszanych z roztworem 170 gr. koperwasu miedzianego, w 1000 gr. wody. Zależnie od grubości powłoki przedmioty po­zostają, 1—2 dni w tej kąpieli.